متن آهنگ قدیمی

(واي) عبد ممد لَلَري، (واي) سيچه (واي) نمردي
(واي) چارشنبد (آي) بيست (واي) يكم، خوت گل ابردي

(واي) چارشنبد (آي) بيست (واي) يكم، (آي) خم گل ابردم
(واي) ار ايدونستم ايميره (واي)، خم بجاس ايمردم

(واي) ز للر زيدوم (اي) به در، (واي) كـُتـُك اُن دُوونُم
(واي) لاش اسپيد خدابس (آي) تش نهاد به جونم

(واي) ز للر زيدوم (اي) به در، (واي) كتكا نيامه
(واي) لاش اسپيد خدابس (اي)، كور كرد تيامه

(واي) ز للر زيدوم (اي) به در، (واي) دستم پتيه
(واي) ايخوم برم هونه (واي) گلم خجالتيه

پيشم كُه (آي) پشتم (آي) كمر، (واي) دورم تفنگچي
(واي) خدابس (آي) جون او بَووت (اي)، تند پاته ورچي

عبدالمحمد لَلَري (1) برا چي نمردي؟ (2)
چهارشنبه بيست و يكم (3) خودت گل (معشوق) رو بردي

چهارشنبه بيست و يكم خودم گل رو بردم
اگر ميدونستم مي ميره خودم بجاش مي مردم

از للر زدم بيرون، به سمت كتك الان مي دوم
بدن (جسد) سفيد «خدابس» (4) آتيش گذاشت به جونم

از للر زدم بيرون، كـُـتـُـك جلومه (روبرومه)
بدن سفيد «خدابس» كور كرد چشمام رو (5)

از للر زدم بيرون، دستم خاليه
ميخوام برم خونه‌ي گلم، [وضعيتم با دست خالي] باعث خجالته

جلوم كوه، پشت سرم كوه، اطرافم تفنگچي
«خدابس» جون اون پدرت، زود پاتو ورچين (زود قدم بردار)

مو تيام تَش ايزنن سي ديدن تو
زنده مندم به خدا با بيدن تو
چه خووه بيوي ز ره وابا سفيده
بزنه افتو وابا رسيدن تو

وُي ديمه وُي ديمه
ايخوم دُنگل يكيمه

نه ترم بَنگت كنم نه خوت ايايي
حالا باور ايكنم كه بي بفايي
آخه تا كي چينو وا تهنا بمهنيم
ندونم چه ديديه ز اي جدايي

وُي ديمه وُي ديمه
ايخوم دُنگل يكيمه

چن ترم بنگت كنم خوت دي وري بيو
آخه تا كي دير ز يك چي مَه و اَفتو
چه خووه اوويدنت اير بيايي
تشمالون كار ايكنن هَف رو و هَف شُو

من چشمام آتيش ميزنن (مي‌سوزن) براي ديدن تو
زنده موندم به خدا با بودن تو
چه خوبه بياي از راه با سپيده‌ي سحر
بزنه آفتاب با رسيدن تو

واي ديمه، واي ديمه
ميخوام «دونه‌ي گل» (2) بي همتايم (يكي يه دونه‌ام) رو

نه مي‌تونم صدات كنم، نه خودت مياي
حالا باور مي‌كنم كه بي وفايي
آخه تا كي بايد اينطور تنها بمونيم
نمي‌دونم چي ديدي (چه سودي مي‌بري) از اين جدايي

واي ديمه، واي ديمه
ميخوام «دونه‌ي گل» بي همتايم رو

چقدر مي‌تونم صدات كنم؟ خودت ديگه پاشو بيا
آخه تا كي دور از همديگه [باشيم] مثل ماه و خورشيد (نماد دوري چون يكي روز مياد يكي شب)
چه خوبه اومدنت اگه بياي
تــُشمال‌ها (3) كار مي‌كنن (مي‌نوازن) هفت روز و هفت شب (به رسم عروسي بختياري‌ها)

واي دوش پسين مينه گردنه هاي ولا افتو ولم كرد
واي شوق ديدار گلم واي ولا خين به دلم كرد

واي بلال بلالم بلال بلالم ددر خالك به نفتت
هاي تش به جونم اي وني گلم با گفت و لفتت

واي شو مه و بال رو واي ولا چه دلپسنده
واي مو كه يارم ايچو ني واي ديه دل سيم نمنده

واي چه خووه شو مهي پا تش تنگي
واي تا خروس خون گپ زني وا همدرنگي

واي چه خووه شو مهي پا تش چاله
واي سير بخوني سي گلت بلال بلاله

ديروز عصر توي گردنه (راه باريك) آفتاب گـُم‌ام كرد (غروب كرد)
شوق ديدار گلم، خون به دلم كرد

بلال بلالم، دختر خالك (1) به بيني‌ات
آتيش به جونم ميذاري گلم، با صحبت كردنت

شب مهتاب و كنار رودخونه چه دلپسنده
من كه يارم اينجا نيست ديگه دل برام نمونده

چه خوبه شب مهتابي پاي آتيش (2)
تا خروس خون (سحر) گپ بزني با يك همصحبتي

چه خوبه شب مهتابي پاي آتيش اجاق
سير بخوني براي گلت، آواز بلال بلال رو

مو هنيزه منديرم مَر ايبو بي تو مندن
تي به رَهِت ايمهنُم چين كه سختِ دل كَندن

شَوق ديدارت هر دم تش اينه منه جونم
سي تو چينو ايسوسم سي تو چينو ايخونُم

بهارم زرده ز جون سيرم
خوت ايدوني بي تو دلگيرم
مَندُمه خومه تك
داغ ديري زِ يك
كِرده دي پيرم

تو تش ايني به جونم
سي تو چينو ايخونم

من هنوز منتظرم، مگه ميشه بي تو موندن
چشم به راهت مي مونم چنون كه سخته دل كندن

شوق ديدارت هر لحظه آتيش ميذاره توي جونم
براي تو اينطور مي سوزم، براي تو اينطور مي خونم

بهارم زرد است، از جون سيرم
خودت مي دوني بي تو دلگيرم
موندم خودم تنها
داغ دوري از همديگه
ديگه پيرم كرده

تو آتيش ميذاري به جونم
براي تو اينطور مي خونم

چه خوبه (ولا) مال بار ونه (ولا به خدا) پا چشم كوهرنگ
تا بيان (ولا) يك بگرن (ولا به خدا) چارلنگ و هف لنگ

بلال بلال هاي بلال بلال هاي گلم تند پاته وردار
تا بخونم مو سي گلم (هاي ولا) بلال و يار يار

تشمالون (ولا) كار ايكنن (ولا به خدا) اي مال و او مال
تش نها (ولا) گوشه دلم (ولا به خدا) دنگل تي‌كال

بلال بلال هاي بلال بلال هاي گلم نوفتت كوچيره
به كمند اُ پللت، (هاي ولا) دلم اسيره

چه خوبه مال بار ونه (هاي ولا) بال اَوِ سور
دسِ گل مِنِ دَسُم بو (هاي ولا) چشم حسيد كور

بلال بلال هاي بلال بلال هاي گلم لو برگِ بيدي
اوويم بي كه بينمت (هاي) گلم ديدم نبيدي

چه خوبه مال (1)، بساطش رو بذاره پاي چشمه‌ي كوهرنگ
تا بيان دور هم جمع بشن اقوام چهارلنگ و هفت لنگ

بلال بلال، گلم زود پاتو بردار (قدم بردار)
تا بخونم من برا گلم والله آواز بلال و آواز يار يار

تـُشمال‌ها (2) كار مي كنن (مي‌نوازند) توي اين مال و اون مال (1)
آتيش گذاشت والله گوشه‌ي دلم، والله به خدا «دونه‌ي گل» (3) «چشم رنگي» (4)

بلال بلال، گلم بيني‌ات كوچيكه
به كمند اون گيسوهات، دلم اسيره

چه خوبه مال، بساطش رو بذاره كنار رودخانه‌ي «او سور» (5)
دست گل، توي دستم باشه، چشم حسود كور

بلال بلال، گلم، لب‌هات مثل برگ درخت بيد است
اومدم كه ببينمت، اي گلم ديدم نبودي